Co mnie kusi...czyli cząstka mnie

Witam :D
Podkusiło mnie żeby zmienić wygląd i nazwę bloga.
Czasem nadchodzi taka chwila, że człowiek chce coś zmienić.
Taka chwila nadeszła . Od dawna chciałam to zrobić i wreszcie się odważyłam.
Jak wyszło, tak wyszło. Teraz to miejsce jest takie bardziej moje.
Muszę też wtrącić słówko, że w nazwie bloga bardzo pomogła mi siostra. Dreszka
Ona chyba najbardziej mnie zna i wie co we mnie siedzi.

Ale dziś o tym moim największym pokuszeniu:

Czego sobie nie potrafię odmówić?

klik

Łojeju jak ja nie mogę się opanować, kiedy coś czekoladowego jest w domu!

Kiedyś koleżanka z pracy proponowała, żeby po prostu nie kupować czekolady do domu.

Jak nic w domu nie ma, to nie powinno ciągnąć do tego a nawet jakby ciągnęło, to przecież

nie ma i już!

Łatwo powiedzieć. Trudniej zrobić.

Nie kupowałam, nie jadłam...wytrzymałam kilka dni, potem wcinałam cukier z cukierniczki.

Chciałam trochę przestać z tymi słodyczami dla swojego zdrowia.

Tu i tam fałdki tłuszczyku są i waga rośnie ale to takie trudne.

Kosztują te słodkości też niemało!

Mimo wszystko staram się i jem mniej. Chociaż tyle na razie.

Z okazji minionego tłustego czwartku popuściłam cugli i pożarłam kilka pączków.

Upiekłam też jabłecznik z kruszonką. Dziewczyny (córki) mnie prosiły, bo przecież ciasto

domowe zawsze lepsze i bez chemii.

Mam problem z tymi słodyczami ale cóż. 

Może temat nie najlepszy ale musiałam sobie to napisać, być może mnie zmotywuje .

Teraz inna przyjemność. Zupełnie z innej beczki. W końcu  nie tylko czekolada daje zadowolenie.  :)

Kiedy byłam nastolatką pewien ksiądz zaraził mnie poezją śpiewaną.

Konkretnie "Stare Dobre Małżeństwo"- w tym poezja Edwarda Stachury.

Kochałam te wiersze i sumiennie uczyłam się grać na gitarze ulubione kawałki.

Z różnym skutkiem zresztą ;)

Tak zresztą między innymi poznałam męża. To On uczył mnie grać.

Życie mijało. Ślub, praca, dzieci, szkoła...itd

Przyjemnie jest tworzyć rodzinę. Patrzeć jak dorastają dzieci, jakie w Nich drzemią

zdolności, tajemnice...To moje skarby. :)

Dziś pewne wydarzenia w moim życiu sprawiły, że zaczęłam przypominać sobie 

młodzieńcze lata, beztroskie...

Zapomniałam na długo o tym, czym żyłam jako młode dziewcze.

  Teraz mam trochę więcej czasu i luzu .

Znalazłam na You Tube moje  SDM   :D

Po troszku staram się zaszczepić coś z tego moim dzieciom ale chyba to inna bajka dla Nich.

Często sobie tam zaglądam. Muszę powiedzieć, że odkrywam na nowo

niektóre teksty a to zapewne dlatego, że młody człowiek ma inne spojrzenie

na świat i inaczej interpretuje pewne rzeczy, aniżeli osoba dojrzała.

Dziś słucham sobie wieczorami i stwierdziłam , że to staje się następną 

przyjemnością, której nie mogę sobie odmówić.

 Zdarzają  się teksty, które nie specjalnie wpadają mi w duszę

ale kto powiedział, że wszystko się musi podobać.?

Powracam do tych najstarszych utworów, które zawładnęły moim sercem :)

Może ktoś ma podobne zainteresowania?

Może komuś się też podoba?

Ta była jedną z pierwszych moich ulubionych:

Czemu właściwie  dwie  tak  różne sprawy opisałam?

Właśnie dlatego, że zakładam słuchawki, klikam na kawałek pięknej

poezji i...susam sobie czekoladkę...:)

To następny krok do utraty zdrowego rozsądku!

Powinnam zastąpić czekoladkę czymś zdrowym  ale czym?

Może Ktoś poradził sobie z podobnym "słodkim problemem"  ?

Chętnie bym skorzystała z dobrej rady.  :)

Pozdrawiam: